De hotelketen Van der Valk

Opgericht in 1929 en van Nederlandse oorsprong, is het Van der Valk bedrijf een internationale 4-sterren (+) hotelketen.

Van der Valk is een familieverhaal: de hotels worden exclusief gerund door leden van de oprichtersfamilie. Momenteel is de vierde generatie verantwoordelijk voor het beheer van de hotels.

Hotel-dynastieën zijn niet ongebruikelijk. Hilton is daar een voorbeeld van. Maar het verhaal van de Van der Valk-vestigingen is uniek in zijn soort.

De Nederlandse dynastie begint in 1862, wanneer Nicolaas Van der Valk een boerderij koopt in Voorschoten ten noorden van Den Haag, genaamd De Gouden Leeuw.

Als vader van 25 kinderen uit twee verschillende huwelijken, is het niet verrassend dat de Nederlander probeerde te diversifiëren om de eindjes aan elkaar te knopen. Zo ontstaat er een café met terras.

Bij de dood van Nicolaas is Martinus, zijn jongste zoon, slechts zeven jaar oud. Toch is hij degene die de familie zal maken tot wat ze vandaag de dag is. In 1929, bij het overlijden van zijn moeder, vestigt Martinus zich in De Gouden Leeuw, dat hij uitbaat naast een slagerij. Hij zal er hotelkamers aan toevoegen, een autobedrijf met reparatiewerkplaats, een busdienst, enz. Zijn vele reizen voor zijn autobedrijf brengen zijn horecaconcept voort: bij De Gouden Leeuw moet je kunnen slapen en eten zoals thuis. De legende Van der Valk is geboren.

Een zaak voor elk kind

De groep zou niet zo sterk zijn gegroeid als Martinus Van der Valk niet had besloten dat elk van zijn 11 kinderen (6 dochters en 5 zonen) zijn eigen bedrijf moest hebben. Met dit doel voor ogen begon Martinus bestaande bedrijven op te kopen.

Meestal kocht Martinus bedrijven die niet goed draaiden en die hij weer op de rails moest zetten. Vervolgens paste hij het familieconcept toe. Zo kwam de familie bijvoorbeeld naar België ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling van 1958.

Martinus richtte zijn oog op een veelbelovend café in Brasschaat, aan de Bredabaan die destijds Rotterdam en Antwerpen verbond.

In 1958 vestigden An Van der Valk en haar man, Ben Wohrmann, zich in Dennenhof. Ze voegden er al snel een dertigtal houten kamers aan toe. Het eerste Belgische motel was geboren. En daarmee ook het eerste van de Van der Valk-groep.

Pas 10 jaar later, onder impuls van Gerrit, de broer van An, specialiseerde de familie zich in de bouw van motels, te beginnen met Nuland in 1968, het eerste hotel volledig ontworpen en gebouwd door de Van der Valk-familie.

In België

Sinds Brasschaat is de familie blijven groeien in België. Bert Wohrmann, de oudste zoon van An en Ben, richtte zijn aandacht op het mooie Wallonië.

Zijn vier zonen zijn elk verantwoordelijk voor en beheren een Waals hotel: Ben in Charleroi, Bob in Nijvel, Mathieu in Bergen en tot slot Marco in Luik & Verviers.

Vandaag

De hotelketen is de grootste in Nederland (ongeveer zeventig vestigingen), maar heeft zich ook ontwikkeld in heel Europa (Duitsland, België, Frankrijk, Spanje) en in het Caribisch gebied (Nederlandse Antillen). In totaal zijn er bijna 120 vestigingen over de hele wereld. Alle hotels voldoen aan specifieke criteria, met name op het gebied van familiebeheer.

De hotelfranchise is de grootste in Nederland (ongeveer zeventig vestigingen), maar heeft zich ook ontwikkeld in heel Europa (Duitsland, België, Frankrijk, Spanje) en in het Caribisch gebied (Nederlandse Antillen). In totaal zijn er bijna 120 vestigingen over de hele wereld. Alle hotels voldoen aan zeer specifieke criteria, vooral op het gebied van familie.

Het hotel-restaurant Verviers behoort tot de Van der Valk hotelgroep, waarvan de heer Marco Wohrmann en zijn echtgenote, mevrouw Anne-Sophie Wohrmann de eigenaars zijn.

Het werd geopend in 2009 en was de eerste acquisitie van het echtpaar, dat verantwoordelijk is voor het beheer van de hotels in de regio Luik.

Waarom de Toekan?

Dit is een van de meest gestelde vragen aan de familie Van der Valk: waarom hebben jullie een toekan op het dak en geen valk? Het antwoord ligt in de aankoop van het vogelpark Avifauna. De familie zocht naar een symbool voor de hele familie. Direct na de oorlog hadden veel mensen nog nare herinneringen aan de symboliek van roofvogels die door de nazi's werd gebruikt. Zoals Gerrit van der Valk zei: "Als een valk slaapt, is hij niets en als hij op jacht gaat, lijkt hij op een adelaar. Een toekan is een mooie grote tropische vogel, een vrolijk en aangenaam dier. Dat past veel beter bij ons.

Een historisch gebouw

Het gebouw waarin u staat werd in 1891 gebouwd als onderdeel van de voorzieningen van het station Verviers-Ouest, dat in 1843 werd gebouwd en door koning Leopold I werd ingehuldigd.

Dit gebouw diende als douane-entrepot. Het station Verviers-Ouest was het eerste en lange tijd het enige station van Verviers.

Het maakte de doorvoer van goederen, grondstoffen en passagiers mogelijk. Het gebouw was gemaakt van baksteen en kalksteen. Het gebouw was gemaakt van baksteen en kalksteen. De klassieke architectuur was even vitaal als de welvaart van de stad. Het eindigde in een doodlopende straat en dwong treinen om te keren in Verviers om naar Luik of Duitsland te gaan.

In dit station werd dus de douanecontrole uitgevoerd. In 1878 werd een tweede station aan de oostkant gebouwd. Na de eerste wereldoorlog was het westelijke station te zwaar beschadigd en kon het niet meer door reizigers worden gebruikt. Daarom werd besloten een voorlopig station te bouwen, dat in 1930 het huidige station Verviers Centraal werd.

Na de afschaffing van het goederenvervoer in de jaren 1960 werd het voormalige douane-entrepot aan zijn lot overgelaten. Maar in de jaren 2000 werd de site volledig gerehabiliteerd met de bouw van een bioscoop, een winkelcentrum, een museum en het Hotel Verviers.

Het Hotel Verviers heeft de façade van het voormalige douanegebouw volledig behouden en de ingewanden ervan voorzien van een moderne, comfortabele structuur die is aangepast aan de behoeften van deze eeuw. Dankzij het gebruik van geothermische energie is de renovatie van het oude station volledig in overeenstemming met de principes van duurzame ontwikkeling en de wens om de ecologische footprint te verkleinen.